Billboardstraten, blotebillenbroeken en herfstweer

We zijn nog in China en blijven hier ook nog voorlopig, maar om het verhaal over China niet te lang te maken, een tussentijdse update.

Wat schreeuwen ze hier, ze spugen en roggelen de hele dag door, smerige hurktoiletten overal, ze zijn asociaal, ze spreken geen engels en lachen je uit! Zo, dat is dan ook het enige wat er over China te beklagen valt.

Wat ons bij aankomst in China al opviel was dat het zo schoon is. Elke stoeptegel wordt elke vijf seconde schoongeveegd. Overal wordt gewerkt aan het vernieuwen van de steden. Malls schieten als paddestoelen uit de grond. Alles ziet er nieuw uit. Hierdoor krijg je een beetje het gevoel alsof je door billboardstraten loopt. Toch is het in onze ogen allemaal schone schijn. Martijn noemt het terecht verborgen werkeloosheid. Maar het werkt hier! De Chinezen zijn echt heel erg luidruchtig: langeafstandstelefonie (geen telefoon bij nodig), gesprekken voeren op straat (hey, hij loopt naast je), maar het ergste blijft het roggelen.

Ook hier in China zijn we celebs, we worden non stop aangegeken! Kijk, in NL kijk je weg op het moment als iemand terug kijkt. Maar niet in China, nee, daar blijven ze je aanstaren! Ow, en ze vinden het leuk om 'hello' te roepen als je langs komt lopen, en gaan dan giechelen als schoolmeisjes als je 'hello' terug zegt. Maakt niet uit of het oude mannen zijn.
Wat ons elke keer aan het lachen maakt, vermakelijk lachen niet uitlachen, zijn de blotebillenbroeken. Ja, de niet zindelijke Chineze kinderen hebben broeken aan die van kruis tot bilnaad open zijn. Zo worden ze gemaakt en verkocht. Is makkelijk, heb je geen luiers nodig! En vind je het tijd dat een kind gaat poepen, benen wijd, kind op schoot en luier op de grond (wordt de grond niet vies). Moet je je voorstellen, een kindje rent vrolijk lachend rond, loopt voor je en ziet ineens iets op de grond liggen, pakt het op, juist...kiekeboe!

Maar we waren in Beijing gebleven. Geen 9 miljoen fietsen, wel 9 miljoen auto's en scooters. Geen mens spreekt er Engels maar dat blijkt de normaalste zaak van de wereld in de grootste steden als deze of Shanghai. Uiteraard zijn wij gaan fietsen! Erg leuk maar het was redelijk herfstweer. Ach, een maandje herfst is heus niet zo erg :) We hebben veel gezien: Olympisch park, universiteit, parken, summer palace (van een afstand want er zat ineens een 12 baans snelweg tussen ons), supermall (koffie om warm te worden) en de tempel van Confusius. Dat laatste deden we als eerste maar wat leuk is om er aan toe te voegen, was dat we door 6 grote wagens bijna van de fiets werden gereden. En wie was het? Onze buurman, de Kroonprins van Belgie.
Verder veel gelopen, Pekingeend gegeten, de Verboden Stad bewonderd, het park bewandeld waar de Winter Palace staat, de Chineze Muur met fantastisch weer en geweldige herfstkleuren en alle andere toeristische en niet toeristische dingen gezien!

Toen naar Xi'an. Verbazingwekkend hoe goed Engels ze hier spreken! En hoe behulpzaam en lief de meeste Chinezen hier zijn. We zaten in een fantastisch leuk hostel om de hoek bij de Wild Booze...euh...Goose Pagoda. De pagode zelf was mooi, tja, een torentje in de stad. De tempel eromheen was ook wel mooi, maar bleek nog geen 20 jaar oud te zijn. Beetje nep dus. Xi'an was nog nieuwer en moderner dan Beijing, vooral waar wij zaten. Maar Xi'an was blijkbaar vroeger ook de hoofdstad van China! Zeer centraal gelegen erg handig voor handelsroutes. Hier zijn we achtergekomen in het Shaanxi museum, wat overigens het eerste museum is specifiek voor volwassene educatie. De volwassenen weten zelf weinig van hun eigen land en geschiedenis... Een Engels sprekende local is iets van de laatste 20 jaar.

In Xi'an verder weer heeeeeel veel gelopen, op zoek gegaan naar een camera voor Martijn (niet geslaagd omdat je hier extra moet betalen wil je een bon krijgen), geen schoenen voor Martijn kunnen vinden omdat ze hier geen schoenen hebben groter dan maat 45, wel Converse voor Tessa gevonden voor nog geen 15 euro en erg genoten van het Chineze eten! Vooral in de achteraf straatjes waar je met handen en voeten moet laten weten wat je wil (naar een hond wijzen en nee schudden).
Uiteraard hebben we het Terracotta leger gezien. Leuk en bijzonder! Vanuit Xi'an hebben we een uitstapje gemaakt naar HuaShan, een berg waar je mooie zonsopgang en zonsondergang kan zien en erg veel kunt lopen. We werden vergezeld door Caroline en Jerome, een Zwitsers stel dat in het zelfde hostel zat als wij en een jaar op reis is. Met z'n vieren zijn we een 6 uur durende klim (veel traptredes) naar de East Peak begonnen. Onderweg kwamen we veel Chinezen tegen op hakken, nette schoenen en pakken. Dan nog kijken ze ons aan! Gekke mensen...
We hebben de nacht in een redelijk aftans hotel doorgebracht maar dat deden we voor de zonsopkomst. En die was mooi! Geen zon, maar de wolken onder ons waar wat bergtoppen bovenuit staken en de kleuren waren zeer indrukwekkend. Voor diegenen die vinden dat Martijn z'n conditie minder is dan die van Tessa, hij heeft de Soldiers Trail (naar beneden) gelopen! Viel erg mee ;) Tessa is met Caroline (inclusief alle tassen) met de kabelbaan naar beneden gegaan. Zou je denken, mooi uitzicht. Niet dus, alleen maar wolk!

Nu zitten we in Chengdu te chillen. We hebben de Giant Panda's gezien en veelvuldig gefotografeerd! Zo Giant waren ze niet, vooral jong, maar wel erg schattig die pluizebeertjes!
Chengdu is een beetje een studentikoze stad, best gezellig en Engels spreken ze hier erg goed. Tijdens een van onze wandelingen een van de vele Mao beelden gezien (wat houdt die man van zichzelf) en Peoples Park. Het park zou lekker rustig zijn... niet dus... Heel China was naar het park gekomen om massaal te gaan zingen en dansen, de ene nog luider en schreeuweriger dan de ander!

Dinsdag vertrekken we richting Chongqing, meer daarover in ons volgende verhaal :)

Liefs van ons

P.S. wat kost een Canon 550D + EF 18-135mm IS lens in NL?